Spitsbergen 9 juli 1932

                                       Cromső 9 Juli 1932
                        Freuke ,
                          Zooals je ziet beginnen we al
   met vreemde woorden te gooien.    Schrik maar niet
   want Freuke wil zeggen – lieveling of zoiets.
   We zijn nu aan boord van het S.S. ВЯТКА..,
   een Sovjetschip.    Dat bevalt ons uitstekend.
   Een buitengewoon voorkomend volk zijn de
   Russen.   Het eten is ook best maar vreemd.
   b.v. 's morgens brood ( een soort roggebrood ) dat heet
   Guljep. En verder Tur- Sakker- Tjai – massele
   Sol – Woda – krisiel- maccaronie enz.
   Aardappels eten we niet, lusten we ook niet meer.
   We zijn nu echte Russen, kijk maar naar de
   photo's.   Onze namen zijn ook veranderd.
   Ik heet Barut en Janssen Sjors. Dus Barut
   heeft op de photo de platte pet op en Sjors heeft
   hem op zijn rug.   Er waren hier in Tromsǿ
   sportfeesten zoals je ziet.   De Noren zijn erg
   sportief.
      Wij hebben hier een paar dagen moeten wachten
   op de Russen en om te bunkeren. Toen zijn we
   maar gaan passagieren in het stadje, en we
   genieten hier een groote belangstelling.
    ____________________________________________________

   Eerst verstonden we elkaar niet, maar dat gaat
   nu vrijwel K “ Ikke snakke Norsk “ dat is
   wij spreeken Noorsch en “ MangeTak – Warsckou enz.
   Als we hier een paar weken zouden zijn, prevelden
   we als Brugman.   We varen straks af, dat is
   maar goed ook, want de Noorsche meisjes loopen
   ons overal na. Maar de Hollanders blijven overal
   Gentleman.
   Hier verkopen ze prachtige bontmantels en
   korte bontjassen, maar ik heb geen geld genoeg bij
   me om er een te koopen     ( misschien als we terug komen ).
   Als je schrijft geef dan meteen de maat van je
    schoenen op, dan koop ik bij de Laplanders een
    paar warme pantoffels voor je. Ik heb ze ook al
           zoo, ongeveer zien ze er uit- bontgevoerd
   van zeehondenleer. Over ons ho maken jullie
   je maar niet ongerust, want het gaat op
   wieletjes hier.   Doe ook als je wilt een paar
   mooie Hollandsche kaarten in de brief. We
   zijn nu zoo aan houten kruisjes, ijs, sneeuw en
   hooge bergen gewendt, dat we niet meer weten
   hoe Holland er uit ziet. Vanuit Spitsbergen
   schrijf ik wel meer, dan zijn we meer tot
   rust gekomen.   Doe allen de hartelijke groeten
   van mij.   Tot weerziens
                                       Je liefhebbende Gerard
          ______________________________________________