Navigation
Vliegveld Breighton, Yorkshire, England
De werkzaamheden aan het vliegveld Breighton begonnen in 1941 en waren eind dat jaar voltooid. Het werd geopend in januari 1942. Zoals gebruikelijk was het een standaardvliegveld, hoewel de landingsbanen in plaats van beton, geplaveid waren.
Rijd door het dorp Breighton en je kunt niet anders dan een aantal vrij oude gebouwen opmerken die hier verspreid liggen. Dit zijn de overblijfselen van de technische site van RAF Breighton, een onderdeel van de bommenwerperbasis die op deze plek was gevestigd tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ten noorden van de belangrijkste graslandingsbaan (landingsbaan 11/29) kun je nog steeds een originele hangar met 'T2'-specificatie zien (links afgebeeld - dezelfde hangar is zichtbaar in het midden bovenaan de foto hierboven). Dit werd ooit gebruikt om de grote Handley Page Halifax en Avro Lancaster bommenwerpers te huisvesten terwijl de ingenieurs en monteurs ze repareerden en onderhielden. Er waren oorspronkelijk drie van deze enorme gebouwen in Breighton, maar er is er nu nog maar één over en die wordt gebruikt voor opslag in plaats van het repareren van vliegtuigen.
In juni 1943 werd het vliegveld overgedragen aan 4 Group Bomber Command en werd het de thuisbasis van No 78 Squadron RAF, uitgerust met Handley Page Halifax bommenwerpers.
Vliegveld Breighton anno 1943
Vliegveld Breighton anno 2024
Alleen de zuidelijke groene landingsbaan is in gebruik.
*Pundit Codes Om bemanningen te helpen hun basis te vinden, kreeg elk vliegveld een mobiel baken dat de Pundit Code (identiteitscode) van het vliegveld 's nachts hoog in de lucht zou laten flitsen met behulp van Morse Code door middel van een rood licht dat zich op maximaal 5 mijl van het vliegveld bevond. De lettercode voor Breighton was EY
No.78 Squadron RAF
Lokatie:
1-15 September 1939: Ternhill
15 September-15 Oktober 1939: Dishforth
15 Oktober 1939-15 Juli 1940: Linton-on-Ouse
15 Juli 1940-7 April 1941: Dishforth
7 April-20 Oktober 1941: Middleton St. George
20 Oktober 1941-10 Juni 1942: Croft
10 Juni 1942- 16 September 1942: Middleton St. George
16 September 1942- 16 Juni 1943: Linton-on-Ouse
16 Juni 1943- 20 September 1945: Breighton
No.78 Squadron werd in november 1936 hervormd uit B-vlucht van No. 10 Squadron, dat oorspronkelijk Heyford-nachtbommenwerpers vloog. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog vloog het squadron met de Armstrong Whitworth Whitley Mk IV en fungeerde als reserve squadron dat piloten opnam die waren geslaagd voor de Group Pool-trainingseenheden.
In de zomer van 1940 werden de Group Pool-trainingseenheden samengevoegd tot de Operational Training Units en werd No. 78 vrijgemaakt om met de operaties te beginnen. Het squadron vloog zijn eerste missie op 19 juli 1940.
De operaties begonnen bijna onmiddellijk en het squadron nam deel aan veel van de grote bombardementen, waaronder de aanval op de uiterst geheime raketbasis in Peenemünder. Het squadron bombardeerde ook geschutsopstellingen aan de Franse kust ter ondersteuning van de geallieerde landingen op de vooravond van D-day in juni 1944.
Toen de oorlog ten einde liep, had 78 Squadron ongeveer 17.000 ton aan bommen gedropt en 31 vijandelijke vliegtuigen vernietigd. Ze verloren 182 vliegtuigen tijdens de 6.017 bombardementen en 320 mijnenleggende vluchten, er is een gedenkteken ter ere van het squadron op het kerkhof net verderop in Bubwith.
Het squadron bleef tot het einde van de oorlog deel uitmaken van de belangrijkste bommenwerpermacht van Bomber Command. In maart 1942 werd de Whitley vervangen door de Halifax, en het squadron behield dat toestel tot de zomer van 1945.
Vliegtuigtype:
Juli 1937-oktober 1939: Armstrong Whitworth Whitley I
Juni 1939-februari 1940: Armstrong Whitworth Whitley IV en IVa
September 1939-maart 1942: Armstrong Whitworth Whitley V
Maart 1942-januari 1944: Handley Page Halifax B.Mk II
Januari 1944-april 1945: Handley Page Halifax B.Mk III
April 1945-juli 1945: Handley Page Halifax B.Mk VI
William Uyen
18 November 1943 HisStory tijdens de Air-battle van Berlijn 31 Maart 1944
)
