Algemene kenmerken: Bemanning: 7 piloot, navigator, bommenrichter, radiotelegrafist, middenboven- en achterschutters, vluchtingenieur Lengte: 70 ft 1 in (21,36 m) Spanwijdte: 98 ft 8 in[8] (30,08 m) Hoogte: 20 ft 9 in (6,32 m) Geladen gewicht: 60.000lb (27.215 kg) Aandrijflijn: 4 x Rolls Royce Merlin XX 1220hp motoren Prestaties: Kruissnelheid: 190 mph (306 km/u) op 15.000 ft (4.572 m) Maximumsnelheid: 254 mph (409 km/u) op 12.750 ft (3.887 m) Bereik: 1.900 mijl (3.058 km) gevecht Dienstplafond: 22.000 ft (6,706 m) Bewapening: Geweren: 8 × .303 in (7,7 mm) Browning machinegeweren (4 in rugkoepel, 4 in staartkoepel) Bommen: 13.000 lb (5.897 kg) aan bommen
Mark II Halifaxes waren zeer stevige en sterke vliegtuigen die een aanzienlijke hoeveelheid schade konden verdragen en toch een gecontroleerde vlucht konden behouden. De MK II's hadden echter gebreken, waarvan er verschillende ernstig waren. Uitgerust met 4 Rolls Royce Merlin-motoren was het vliegtuig ondermaats en dit, in combinatie met problemen veroorzaakt door de puntige deltavormige dubbele roeren, leidde ertoe dat de MK II een reputatie kreeg als een moeilijk vliegtuig om te vliegen.
Misschien wel het ernstigste gebrek van de MK II Halifax was het puntige deltavormige dubbele roer. Dit ontwerp maakte het moeilijk om het vliegtuig recht te houden bij het opstijgen. Het kon er ook toe leiden dat het vliegtuig overbalanceerde bij lage snelheden of wanneer een propeller werd geveerd en tijdens krappe bochten. Dit laatste was vooral het geval tijdens de kurkentrekkermanoeuvre die de bemanningen gebruikten om vijandelijke gevechtsvliegtuigen te ontwijken. Deze overbalancering van het roer leidde ertoe dat het vliegtuig in een dodelijke spin terechtkwam waaruit het bijna onmogelijk was om te herstellen. Deze gebreken waren een belangrijke bijdrage aan de hoge vliegtuigverliezen en slachtoffers die Halifax-squadrons leden tijdens dit deel van de oorlog.
